جرثقیل‌ها در شکل‌های مختلفی وجود دارند، از جرثقیل‌های کوچکی که در داخل استفاده می‌شوند تا جرثقیل‌های بلند که برای ساختمان‌های مرتفع استفاده می‌شوند. تاریخچه جرثقیل‌ها متنوع و جذاب است. جرثقیل برای بلند کردن وسایل سنگین توسط یونانیان باستان در اواخر قرن ششم قبل از میلاد در یونان اختراع شد. شواهدی مبنی بر این‌که این اولین استفاده از جرثقیل است از سوراخ‌های روی بلوک‌های سنگی معابد یونانی به دست می‌آید که برش‌های متمایز را نشان می‌دهد. به نظر می‌رسد که این در راستای استفاده از توصیه بلند کردن است، زیرا سوراخ‌ها بالای مرکز ثقل بلوک قرار دارند.
این جرثقیل‌ها بر اساس گزارش‌ها توسط مردان یا حیواناتی مانند الاغ کار می‌کردند. مورخان پیشنهاد کرده‌اند که سیستم رمپ‌هایی که برای حمل وزن به‌صورت عمودی به سمت بالا استفاده می‌شد، درنهایت با سیستم وینچ و قرقره جایگزین شد. این تغییر منجر به استفاده سازندگان از مقادیر بیشتری از سنگ‌های کوچک‌تر به‌جای سنگ‌های بزرگ‌تر شد. در روم باستان در زمان امپراتوری روم، فعالیت‌های ساخت‌وساز بسیار زیاد بود. رومی‌ها استفاده از جرثقیل یونانی را اجرا کردند و آن را توسعه دادند. نشانه‌هایی وجود دارد که فروتن‌ترین جرثقیل رومی، تریسپاستوس، از یک بازوی تک‌تیر، یک وینچ، یک طناب و یک بلوک حاوی سه قرقره تشکیل‌شده بود. تریسپاستو به یک مرد مجرد اجازه می‌داد تا حدود 150 کیلوگرم وزن را بلند کند. جرثقیل‌های دیگر می‌توانستند بارهای سنگین‌تری را بلند کنند و دارای پنج قرقره بودند. جرثقیل‌های پنج قرقره پنتاسپاستو نامیده می‌شدند. پولیسپاستوس بزرگ‌ترین جرثقیل بود که از مجموعه‌ای از سه در پنج قرقره تشکیل‌شده بود و دارای دو، سه یا چهار دکل بود. گزارش‌شده است که پلی اسپاستوس می‌توانست حداکثر 6000 کیلوگرم وزن را بلند کند
قرون‌وسطی: در قرون‌وسطی استفاده از جرثقیل چرخ‌دار به اوج رسید، زیرا استفاده از فناوری به دلیل سقوط امپراتوری روم غربی از بین رفته بود. علاوه بر این، تصاویر قرون‌وسطی نشان می‌دهد که جرثقیل‌ها به‌صورت دستی توسط شیشه‌های بادی با پره‌های تابشی، میل‌لنگ و بعداً توسط بادگیرهایی که شبیه چرخ کشتی هستند، کار می‌کنند. قرون‌وسطی دوره تکامل مداوم جرثقیل بود
. انقلاب صنعتی: انقلاب صنعتی اولین جرثقیل‌های مدرن را در بندرها برای بارگیری و تخلیه بار نصب کرد. کاری که جرثقیل‌ها برای آن استفاده می‌شدند به این معنی بود که آن‌ها باید بسیار قوی باشند. بنابراین در برج‌های سنگی ساخته می‌شدند تا بر قابلیت اطمینان آن‌ها بیفزایند. علاوه بر این، انقلاب صنعتی همچنین شاهد تغییر جرثقیل‌ها از ساختار چوبی به ساخته‌شدن از چدن و فولاد بود. معرفی موتورهای بخار منجر به اولین جرثقیل مکانیکی شد که اولین بار در قرن هجدهم یا نوزدهم معرفی شد. جرثقیل‌ها برای قرن‌ها با نیروی انسانی و حیوانی کار می‌کردند. در سال 1838، صنعتگر و تاجر ویلیام آرمسترانگ (در حال حاضر سر ویلیام آرمسترانگ) یک جرثقیل هیدرولیک آب ساخت. جرثقیل‌های او به‌قدری محبوب بودند که شرکت او در اوایل دهه 1860 بیش از 100 جرثقیل در سال تولید می‌کرد. رایج‌ترین نوآوری سر آرمسترانگ باتری هیدرولیک بود. این روزها جرثقیل‌های هیدرولیک همچنان بر همان اصول مکانیکی و هیدرولیکی تکیه می‌کنند که قرن‌ها پیش پایه‌گذاری شده بود.
